قائم باشک که بازی کردیم
تو قائم شدی
و ما با شکّ پیدانکردنت
گرگ‌هایی
که هر چه گشتیم، پیدایت نکردیم
چشم گذاشتیم به روی نبودنت
و هی ماندیم و شمردیم و ماندیم و...
اما باز هم پیدایت نکردیم
آقا! این گرگ‌ها دیگر گرسنه نیستند
از فرط نبودنت رام شده‌اند
بازی را تمام کن
بگذار پیدایت کنیم
در جوخه‌های اعدام
پس از شنیدن فرمان "آتش!"
سربازی زودتر از همه شلیک میکند
سربازی دیرتر
و دیگر سربازها، در میان این دو
قسم به مکث!
به اختلاف زمانی میان دو شلیک
ما همه سربازیم
آن که زودتر ماشه می‌چکاند
جلاد
آن که دیرتر شلیک میکند
عاشق
و مابقی ماموریم
گاهی اما یکی اسلحه‌اش را
به سمت دهانی نشانه می‌رود
که فرمان آتش داده است
اوست که تنهاست...
«حسن آذری»
هنوز
در این شط شفق
آواز سرخ او جاریست
مادر
دو بخش بیشتر ندارد،
و ما هر چه می کشیم از بخش دوم است.
بانو نمی یابمت
ولی در کنار تو گریه مرسوم است.
مگر می شود پهلوی تو بود و
شکسته نبود؟
پنجره را باز کن
و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر.
خوشبختانه باران، ارث پدر هیچکس نیست!
درخت، دلتنگ تبر شد
وقتی پرنده ها، سیم های برق را به شاخه هایش ترجیح دادند...
مرداب به رود گفت:
چه کردی که زلالی ؟!
جواب داد:
گذشتم ...
